حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)
حضرت فاطمه ی معصومه (س) دختر امام موسی بن جعفر (ع) و حضرت نجمه خاتون (س) و خواهر امام هشتم، امام رضا(ع) است.
ولادت این بانوی مکرمه در سال اول ذیقعده سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه منوره صورت گرفت.
آرامگاه ایشان در استان قم، شهر مقدس قم قرار دارد،
که مانند نگینی در وسط شهر می درخشد.
در سال ۲۰۰ هجری قمری در پی تهدید و پافشاری مامون عباسی امام رضا بالاجبار سفر تبعید گونه ای را به مرو آغاز کرده و به تنهایی راهی خراسان شدند.
حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)
حضرت معصومه (س) یک سال بعد از تبعید برادر،
یعنی در سال ۲۰۱ هجری قمری برای دیدار ایشان و انجام پیام زینب گونه با تعدادی از برادران و برادرزادگان راهی خراسان شدند.
در یکی از شهرها عده ای از مخالفان سر راه آن ها را گرفته و با آن ها وارد جنگ شده،
که همه ی مردان کاروان به شهادت می رسند.
سپس حضرت معصومه دچار بیماری شده و چون امکان حرکت به خراسان را نداشتند،
به طرف شهر قم حرکت کردند و در محل میدان میر امروزی در منزل “موسی بن خزرج” سکنی گزیدند.
حضرت فاطمه معصومه (س) ۱۷ روز در شهر قم به زندگی و عبادت پرداختند،
که امروزه به نام “بیت النور” معروف است.
پس از فوت آن حضرت، موسی بن خزرج پیکر مطهر را در باغ بابلان (قم امروزی) به خاک سپرد
و سایبانی از حصیر و بوریا بر قبر شریف نهاد.
سپس نخستین بقعه توسط زینب دختر امام جواد(ع) که برای زیارت عمه اش و دیگر شهدا راهی قم شده بودند، بر قبر مطهر گذاشته شد.
چهار پادشاه صفوی و دو پادشاه از سلسله قاجار در حرم مطهر به خاک سپرده شده اند.
شاه عباس دوم و شاه صفی یکم کنار ضریح و شاه سلطان حسین و شاه سلیمان یکم صفوی در رواق جنوبی کنار یکدیگر مدفون هستند.
از پادشاهان قاجار نیز محمد شاه و فتحعلی شاه قاجار در ان بارگاه مقدس دفن شده اند.
نخستین ضریح مطهر هم توسط شاه تهماسب اول ساخته شد.
در حمله ی مغول هم شهر قم از خرابی های مغول مصون نماند.
ولی به احتمال بسیار زیاد به حرم مطهر آسیبی نرسید.